Chamstwo na całego.

Niezależne podróżowanie ma wiele zalet. Ma też z pewnością wiele minusów. Na przykład nie ma do kogo mieć pretensji. Nie można też żywić się myślą, że po powrocie wysmarujemy piękne zażalenie, że nasz kurort nie spełniał naszych oczekiwań: w pokoju śmierdziało, telewizor odbierał tylko jedną stację - karaoke mułły ze śpiewką z meczetu, i w ogóle wszystko na zdjęciach wyglądało inaczej.

Postanowiliśmy udać się w podróż na wschód. Cel bliżej nie sprecyzowany - pierwsza stacja Lombok. Po 5 godzinnej podróży promem zdecydowaliśmy się na nocleg w porcie w Lembar, zamiast nocne poszukiwanie transportu (zwłaszcza że nie ma czegoś takiego jak transport publiczny po zmroku). Po opuszczeniu promu rzuciło się na nas kilkunastu kierowców busików. Każdy krzyczał i sam sobie odpowiadał w naszym imieniu. Bagaż trzeba było mocno trzymać, żeby za chwilę nie wylądował w czyimś samochodzie. Ludzie mało co się nie biją. Ceny rzucają z kosmosu, nawet jak na europejskie warunki, ale nie negocjujemy bo mamy zamiar przecież zostać na noc w porcie. Milion kłamstw po drodze - hotel przepełniony, nie ma prądu musicie jechać dziś dalej, do hotelu 5 kilometrów etc. Spływa to po nas jak po kaczce. Cena spada z 400k rupii do 50k za osobę. Nie mamy jednak i tak zamiaru ciągnąć się po nocy, a następnie szukać hotelu w nowym miejscu. A może jednak było warto?
Dochodzimy do hotelu. Wiatr tu hula po kątach. Dostajemy ciemny pokój z dwoma żarówkami 5w. Jedna z nich przepalona. Pościel jakaś nie taka, ale trudno coś wypatrzyć w tym świetle. Ale skąd na niej piasek? Przyglądamy się bliżej, i nabieramy pewności co do tego, że nie tylko nie jest ona zmieniona dziś. Prawdopodobnie nie była zmieniona z miesiąc! Właścicielka po zwróceniu uwagi stwierdza tylko: - o faktycznie, zapomniałam! I przynosi nową. Długo sprawdzamy czy i ta nadaje się do użycia. Nie raz jej się chyba zapomina, bo przeprosić czy wytłumaczyć się też zapomniała.

A więc, nie wszystkich doświadczeń z podróży po Azji należy nam zazdrościć. Na szczęście i tak mamy ze sobą dwie poszewki w których, przy najmniejszych wątpliwościach co do stanu pościeli, śpimy. I choć większość miejsc jest jednak w dobrym stanie to nie da się takich sytuacji i wydarzeń kompletnie wyeliminować. Życzcie nam więcej szczęścia na przyszłość.