Sagada - a trupy tu sadzają na krzesłach.

Sagada to miejsce które się charakteryzuje specyficznym, animistycznym sposobem chowania ludzi. Wiesza się ich trumny na skałach. Ale to dopiero na sam koniec, i trzeba pamiętać, że nie każdy może liczyć na taki zaszczyt, bo trzeba spełnić kilka warunków. Trzeba być w związku, posiadać wnuki i mieć dobrą opinię. Jeśli spełni się te trzy plus czwarty - zejdzie się z tego świata, to można liczyć na tradycyjny pochówek. Polega on na tym, że do skały gdzieś wysoko mocuje się krzesło. Na tym krześle sadza się martwego denata, a pod skałą urządza się stypę. Taką tydzień trwającą. Wszyscy się bawią, tańczą etc. a zmarły ma ostatnią okazją sobie na to wszystko popatrzeć, pożegnać się ze światem i z rodziną. Po tym czasie zdejmuje się go z krzesła, wsadza w trumnę i montuje w tym samym miejscu.
Obrządek - przeczytałem właśnie na wiki - już w dzisiejszych czasach ma być nie odprawiany, ale nasz przewodnik upierał, się że ostatni odbył się dwa tygodnie temu. Wszystko przeniosło się jednak dalej od wioski, bo od zmarłych straszny smród się roznosił po wiosce, co kiepsko wpływało na turystykę.
Historia fajna, sam bym wolał powisieć na krześle nad imprezą niźli po trzech dniach pod ziemią wylądować. W rzeczywistości nie wygląda to wcale jakoś znakomicie. W niektórych miejscach trumny zwyczajnie spróchniały, a kości rozsypały się po okolicy, gdzieniegdzie je zebrano i poupychano po okolicznych jaskiniach.
Sama wioska to nie Zakopane, ale kilka dni odpoczynku tutaj można polecić. Przyjemnie i cicho. I jedna dobra restauracja w centrum na zapisy (sic!). trzeba przyjść po południu, złożyć zamówienie, zapłacić. Ale warto, bo wyśmienite.